Definiowanie funkcji bez parametrów

Rozwiązanie bardziej złożonego zadania graficznego często wymaga napisania wielu linijek programu. Fragmenty kodu stanowiące logiczną całość warto wydzielić w funkcje. Dzięki temu możemy wielokrotnie wykorzystać dany kod, a cały program staje się bardziej zwięzły i przejrzysty.

Definiując funkcję bez parametrów zaczynamy od słowa def, następnie podajemy nazwę funkcji, za nią wpisujemy nawiasy okrągłe i dwukropek. Kolejne linijki zawierają instrukcje do wykonania.

def nazwa():
    instrukcje

By wywołać funkcję wystarczy podać w programie jej nazwę wraz z nawiasami.

Przykłady definiowania funkcji

Przypuśćmy, że chcemy narysować kwadrat. Możemy napisać odpowiednią funkcję:

def kwadrat():
    for i in range(4):
        fd(100); lt(90)

Możemy teraz narysować kwadrat na ekranie:

kwadrat()

albo układ kilku kwadratów:

kwadrat()
fd(100)
kwadrat()
fd(100)
kwadrat()
fd(100)

Ćwiczenie 1

Poniższy kod spowoduje narysowanie kwadratu. Zmodyfikuj go w taki sposób, by zamiast kwadratu rysowany był trójkąt, pięciokąt lub sześciokąt. Ile zmian w kodzie należy wprowadzić?

Ćwiczenie 2

Naszym zadaniem jest narysowanie poniższego układu strzałek:

Układ pięciu strzałek

Przygotuj definicję funkcji rysującej grot strzałki zastępując słowo pass (oznaczające nic nie rób), a następnie przetestuj działanie programu.

Ćwiczenie 3

Napisz funkcję rysującą krzyżyk taki, jak poniżej. Dla ułatwienia na rysunku z prawej strony zaznaczono kolorami powtarzane elementy.

Krzyżyk

Dodaj funkcję rysującą poniższy układ krzyżyków:

Krzyżyk

Spróbuj przygotować inne układy krzyżyków, definiując kolejne funkcje. Pamiętaj, by unikać polskich znaków diakrytycznych w nazwach funkcji.

| Back to top