Żółw, pętle i funkcje

Do powtarzania poleceń w Pythonie wykorzystujemy pętle. Najczęściej używaną jest instrukcja for, stosowana wtedy, gdy wiemy dokładnie, ile razy mają zostać wykonane powtarzane polecenia. Do określania zakresu wartości, jakie może przyjmować zmienna sterująca pętlą można wykorzystać funkcję range.

Ćwiczenie 1

Przygotuj kod wypisujący wszystkie liczby parzyste mniejsze od 30.

Ćwiczenie 2

Poniższy kod spowoduje narysowanie ząbka utworzonego z dwóch odcinków. Dodaj pętlę, by rysowanych było 5 stykających się ząbków.

Przykładowe ząbki

Co należy zmienić w zdefiniowanej pętli, by otrzymać 7, 9 lub 12 ząbków?

Fragmenty kodu stanowiące logiczną całość zapisujemy w postaci funkcji. Dzięki temu możemy wielokrotnie wykorzystać dany kod, a cały program staje się bardziej zwięzły i przejrzysty.

Definicja funkcji zaczyna się od słowa def, następnie podajemy jej nazwę, za nią wpisujemy nawiasy okrągłe i dwukropek. Kolejne linijki zawierają instrukcje do wykonania. Wszystkie parametry funkcji należy wymienić w jej nagłowku, oddzielając je od siebie przecinkami.

Ćwiczenie 3

Poniższy kod spowoduje narysowanie kwadratu. Aby wywołać funkcję, wystarczy podać w programie jej nazwę wraz z nawiasami. Dodaj definicję funkcji rysującej trójkąt równoboczny i przetestuj jej działanie.

Przykładowy pasek

Dopisz funkcję rysującą 6 elementowy pasek złożony z położonych na przemian kwadratów i trójkątów.

Ćwiczenie 4

Poniższy kod spowoduje narysowanie pięciokąta. Zmodyfikuj go tak, by można było rysować pięciokąty różnej wielkości.

Pięciokątna tarcza

Dopisz funkcję rysującą 5 elementową tarczę z pięciokątów. Zastąp słowo pass (oznaczające nic nie rób) swoim rozwiązaniem.

| Back to top