Pętla i napisy¶
Znak po znaku¶
Do wypisywania poszczególnych znaków w ciągu możemy wykorzystać pętlę for
. W pierwszym przykładzie wypisujemy litera po literze bez odwoływania się do indeksów. Pętla jest wykonywana tyle razy, ile wynosi długość napisu. Zmienna sterująca zn
przyjmuje wartości kolejnych znaków, w podanym przykładzie S, Z, Y, F, R.
Proszę przeliterować swoje imię – niestety można używać wyłącznie alfabetu łacińskiego.
Znak po znaku z indeksem¶
W drugim odwołujemy się do indeksów. Każdy znak w napisie ma przyporządkowany indeks. Przy czy pierwszy 0
, drugi 1
itd. Polecenie range(wartosc)
generuje listę liczb od 0
do wartosc-1
.
Indeksy ujemne¶
Można też używać indeksów ujemnych, przy czym -1
wskazuje na ostatni znak. Jeśli polecenie range
ma dwa argumenty, to pierwszy wskazuje na wartość początkową, która jest generowana, drugi końcową. Gdy trzy, dodawany jest także krok.